Kırılgan Köprü Şiiri - Bilal Bildik

Gönül yollarından geçen
Kırılgan köprülerden geçerek
Sana ulaşmaya çabalıyorum
Attığım her adımda sendeliyor,
Ufalıyor, parçalanıyorum.
Biliyorum keşkeler ile
Bir ömrün geçmeyeceğini
Ve her keşkenin
Bir yenisini ardından getireceğini

Umursamıyorum demenin
Koca bir yalan olduğunu biliyorum
Çünkü en çok da
Umursamam dediklerimi umursuyorum
Eskidikçe unutulanlardan birinin
Sen olacağı hayalinin
Koca bir yalan olduğunu anlıyorum,
Her geçen gün.

Dolu dolu yaşadım dediğim hayatımın
Sen çıkınca içinden, boşalması neden?
Bendeki seni milyonlar yapan her ne ise
Sendeki beni bir tane bile
Yapmaması mıdır içimi acıtan?
Yoksa her geçen günün,
Ayın, yılın yada bir ömrün
Anlamsız unutturamaması mıdır içimi acıtan?

Ne mesafeler yordu beni,
Ne soytarı bakışlar,
Ne de anlamsız biçare haykırışlar.
Hiç kimsenin sen kadar
Beni yıkamayışı mıdır boynumu büken,
Yoksa canım dediğin canın
Canım dediğini yıkması mıdır gerçek olan?
Canımı acıtıp gidenin,
Canının acımasını istemeyişim neden?

Elveda bile demeden gitmen
Neden nefret ettirememiş seni bana?
Seni hala çok seviyorsam,
İlk günkü gibi büyük
İlk günkü gibi kocaman
İçimdeki bu kırılgan köprü neden?