Kırılgan ışık demetlerinin yüzümde dağılması gibi gölgeli bakışlarımın ardında kalan umutlarımın tek tek gömülmesiydi sevgideki parçalanışım…
Kırılgan ışık demetleri ve kırılgan umutlar hepsi gözlerde dağılıyor ince bir acı izi bırakıyordu yüreğimde.
Çocuk bakışlarım,
çocuksu düşüncelerim,
umutsuz isteklerin,
bir bakışa hasret gözlerim,
düş kırıklığı bu telaşlı uyanış,
bir mahzunluk zamanlara,
bir pazar sabahını uykusuz gözlerle özlemek bir hayâl,
bir kırgınlık belki de hayata,
sana
kendime,
ismini yazamadığım birine,
belki de bir utangaçlık,
belki de bir baş eğme,
kabulleniş,
bir serüvenin son adımları,
yalnızlığa doğru salvolaşmak…
Bir dalış bu dip karanlığa,
bir istek bu yalnızlığa,
gömülmek,
bir bakış bu kendinsizliğe,
bir
yakarış bu kara yazgıya,
belki de hain boş vermişliğe gidiş,
vedasızlıkla…
Sıcak,
gökyüzü harını yere vurmuş…
ben teslimim sıcaklığa…
Mecalsiz rüzgârlar esiyor şimdi topraklara doğru… Belki de kıskanç rüzgârlar bunlar…
Tam da yağmur zamanı,
şimdi,
hüzünlere doğru…
Bütün yaşanmışlıkları da anı denilen kuyulara atıp, sırtıma aldığım çuvalla dolaşmaya gidiyorum…
Oysa benim dönüp arkama gülümseyerek bakacağım, nem var ki ağlamalarımı durduramayıp, gülümseyeyim?
Mustafa Yılmaz 4
Kayıt Tarihi : 15.8.2010 20:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
belki de bir utangaçlık,
belki de bir baş eğme,
kabulleniş,
bir serüvenin son adımları,
yalnızlığa doğru salvolaşmak…
Bir dalış bu dip karanlığa,
bir istek bu yalnızlığa,
gömülmek,
bir bakış bu kendinsizliğe,
bir
yakarış bu kara yazgıya,
belki de hain boş vermişliğe gidiş,
vedasızlıkla…
muhteşem anladım....ama bu şiiri okuyunca cezmi ersözün bir sözü geldi aklıma....
kimse derinliğine sevgili olamadı
kimi sevdiysen onun başka sevgilisi vardı.....
Bir dalış bu dip karanlığa,
bir istek bu yalnızlığa,
gömülmek,
bir bakış bu kendinsizliğe,
bir
yakarış bu kara yazgıya,
belki de hain boş vermişliğe gidiş,
vedasızlıkla…
Şair, içselliğini tüm duyarlılığıyla dış dünyasına yansıtırken, yoğun duygularından kurtulma yerine, sanki dervişin çileciliğe özenmesi gibi benliğini 'bahtının rüzgarlarına' terketmiş görünüyor. Aslında bu derinliğin inilmezinde bir başınalık, kendi benliğiyle bütünleşeme ve gizliden gizliye sessizce mutluluk arayışı yatmaktadır. Yalnızlık eşittir özgürlük çağrışımı gibi... Kutluyorum...
Tam puan + Ant..... Sevgiler, esenlikler ve başrılar.
TÜM YORUMLAR (2)