Kırılgan Günlükleri 1

1
Yazsaydım eğer günlüğe
Günlerimin kırılmış lığını
Kırılırdı okuyan göz bebeklerin.

Yıldızlarda harfleri
Ve bulutların saldığı hüznü
Eylülün suskunluğunu
Gecenin uzunluğunu anlardın.
Ayın yarım aydınlığını
Doğuşunda günün, umudu,
Yıpranmış gözlerimi anlardın
Uykusuz, kırılgan şiirimi
Anlayabilseydin eğer.

Kırılan gönlün nasıl alındığını
Sabır üstüne sabır ekleyen
Günlerce, haftalarca, aylarca
Sadece bir haber için bekleyen
Kötü gecelerin şairine sor.
Sorarsan şiir yazmaz anlatır
Aşkı, sevgiyi, sevdayı, Birgül’ü
Geceyi, gündüzü, bekleyişi...

2
Gönlüm düştü yere, bekle,
Bekle ki gözlerin gelip alsın
Gönlünü vererek ellerime
Gece ağlar mı bir adam
Dağ gibi ağlar, mağaralar gibi
Acı kaynayan lav içimde
Bu kadar bekler mi adam, bekler.
Sönmeyi bekleyen yanardağ gibi.

Başka gönle ikrar verilmez
Bu bekleyiş sürerken gönül de
Yazsaydım eğer günlüğe
Neşet Ertaş türküsü gibi
Öğüt alırdım, cananı anlatırdım
Kırılmazdı kalem, yazardı
Kaleme küsmezdi kâğıt, ağlardı

Bir günlük tutarsam eğer
Birliktelikleri yazmalıyım.