Sevildim'mi sandın, her dalda çiçek açarken
Bilmiyormuydun, bir gün solup gideceğini
Eller, bir bir koklayıp giderken, hevesten sinemi
Döktün çiçeklerimi, içime yara oldun, kırıldım gönül
Duygularınla çiğnendin, ardına bakılmaksızın
Kara kurşundan beter vuruldun, başka kalplerle
Gurbette öldürdün bendeki seni, boşverdim
Adın mutluluk senin, çık içimden, kırıldım gönül
Sevdinde ne oldu, sonumu geldi romanların
Geri dönmüşsün çaremi, boşa avutmaların
Gönül penceremi perdesiz bıraktın, camı çizik
Sen, sevmeyi bile beceremedin, kırıldım gönül
Komşuydun ciğerde, sigaramdan çektiğim dumana
Kanlarım çekildi, nikotinle dolduğun damarlarıma
Ne olur, yine sevdiğini söyleme, sürükleme bahtına
Fermanı elinde kıral, kraliçesin sen, kırıldım gönül
16 03 2006
Ümraniye İstanbul
Hasan ÇamKayıt Tarihi : 16.3.2006 20:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bilmiyormuydun, bir gün solup gideceğini........sorma kimi anilare acilari ile sardi her yanimi degerli üstad! kutlarim sizi...yakup icik
Kim bilir belki de bunun için değerlidir ya
Zaten bu zamana kadar her şeyi aklımızla
algılamaya çalıştık da ne oldu
Her şeyi akıl terazisine koymaktan ne zaman
vazgeçtim biliyor musunuz?
Aynasa gözlerimin içine baktığım zaman
Siyahtı gözbebeklerim, hem de simsiyah mecaz
olarak değil ciddi anlamda söylüyorum
Çok düşündüm neden başka bir renk değildi de
özellikle siyah, o kadar güzel renkler varken, ne
bleyim sarı yada mavi varken mesela
Sora bir baktım ki herkesinki aynı
Tam bu dünyaya layık olarak
Bu zalim,ikiyüzlü,fani
yalan dünyaya yakışan bir renk
Sanki özellikle seçilmiş gibi değil mi?
İşte o gün bugündür herşeyi akılla ölçemeyeceğimi
anladım
Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (5)