Kırıldım Şiiri - Hanbeli Erçin

Kırıldım.
Dilimin kemiğini kırıp susuyorum
İçime kapanıyorum,hislerimi olabildiğince kapatıyorum.
Ellerim saçlarımın arasına sıkışıp kalıyor.
Kırıldım, uykusuz kalmış çocuklar kadar huysuzlaştım.
Gözlerim çok utanmış hissindeler.
Omuzuma düşüyor başım, üşüyorum
Anlamıyorlar beni.
Güvenimi dar ağacında kurutalı üç gün oldu.
Kamikaze olasım geliyor kendime.
Şuan olmamış olsaydım diyorum isyankar bir dile.
Susuyorum...
Yorgan altına sıkışıp kaldım.
Kırıldım.
Kırgınım.
Bir girdapta boğuluyorum.
Gözlerimi saklamam gerek,
Konuşmuyorum kimseyle.
Sorulara o kadar sağırım ki, hiç ses yok kalabalıklar da.
Kırıldım.