yanlışlıkla çocuk elinden düşüp kırılan bir fincanım şimdi sevgili senin elinden düşen
biliyorum istemeden oldu bu kırılma hadisesi
uzak düşürme beni gözlerinden, korkuyorum,unutursun bakmaya bana
bütün kırgınlıklarımı alıp gideceğim bu şehirden sen incinmeyesin diye
hangimize kalıyor ki bu zalim zaman,çalıyor hızla saatler bizden
ne kadar yaşanacak ki ne kadar yerimiz kaldı misafir misali dünyada
misafirinim şimdi senin, kahve yap bana,tadında sen olan,dumanında günün rengi olsun.
gözlerinde başlıyor bütün yolculuklarım,ilk adımı atıyorum yüreğinden yapılmış şehirlere,duvarlarına seni yazıyorum beni fark edesin, unutmayasın diye!
yağan yağmurların hatrına olsun sevmelerin,sevinçlerinin sebebi ben olayım
yersizde olsa sana bağlıyorum her şeyimi sebebim oluyorsun ansızın
bende başlayan ve bende biten her şeysin
gözlerinin hatrına olsun gel otur yanıma elimden tut,akşamlar geçerken ömrümüzden!
Kayıt Tarihi : 17.3.2009 21:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!