bırak
koltuğunun altından
ayaklarına sürünerek geçen
her yaratık
bırak
kendi içinde çırpınan
Ne zaman canım sıkılsa, aklıma geliyorsun
Ve ne zaman aklıma gelsen, canımı sıkıyorsun...
Yani hep canım sıkkın, aklımdan çıkmıyorsun
Ya da hep aklımdasın, canımı sıkıyorsun...
Devamını Oku
Ve ne zaman aklıma gelsen, canımı sıkıyorsun...
Yani hep canım sıkkın, aklımdan çıkmıyorsun
Ya da hep aklımdasın, canımı sıkıyorsun...
Kırılmak güzel demek. şimdi düşündüm de sanırım güzel; ışık kırılınca renklerine ayrılır...kabuk
çatlayınca çekirdek filize patlar....
Ama ACI... onu sindirmek... her zaman kolay olmasa bile zor....Belki engin olmak gerek, ermiş olmak , yunus olmak gerek.... akan nehir olmak...gürül gürül çağlayan suyun sesi yarıp geçmeli karanlığı ... beynin suyun sesinden başka ses duymamalı.. kırılganlığın acısını alıp götürürken sen yediveren gül gibi renklere ayrılmalısın... Güneş asırlık eski güneş, ama her doğan gün yeni.....
şiir çok güzeldi, kutlarım.
Tebrikler..Severek okudum.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta