Anlayıp çabalar göstermek yerine,
Kaybetmek adına ne varsa yaptık.
Benliklerimize zulum olmasın diye,
Dost bildik onu, o ne dediyse yaptık.
Zamansız yakalandık acı rüzgarlara,
Hazır değildik, henüz ona açılmaya.
Tek yürekle aşktan geçilemeyeceğini,
Sert kayaya çarpınca biz geç anladık.
Kırık kalpleri bir arada tutan umut,
Vazoları yapıştıran tutkal gibiymiş.
Kırılan her bir yüreğe benlik değince,
Tamir etsende eskisi gibi olmazmış.
Kayıt Tarihi : 24.5.2012 19:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İkram Gökhan Akcebe](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/05/24/kirilan-kalp-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!