hey tarihi kanayan sen burcunda
kanattığın kadar kanayacaksın
yalanlar asılı çapraz ateş burgacında
bakışlarında ağlar bin kardelen
gülüşlerinde bin karanfil öldüren
ürettiğin düşlerin ardında katledişlerin
balçık deryasında yolcusun yol bilmezde
elinin elime gözünün gözüme deyişinde
o ürperti ve sen kaldın yakan esen yelde
sen maviye küstüren ben maviyi seven
kuru bir dal ucunda kırılan ben
sen mavide gülen ben mavide ölen
hey sen yazda güz hüznü yaşatan
şiir çiçeklerini vadisinde toplayan
koklarsın var saydığın çiçekleri
koklamazsın var bilmediklerini
sanadır bu suskularda yerme
bildiğin kadarsın ölü düşlerde
aç toprak çeker bilmediğinde
ezelden beridir gideriz ebede
hep ateşin içinde bizde bizlerle
mavim kırılan boyut cesedimde
Vedat Koparan 02.12.2005
Vedat KoparanKayıt Tarihi : 2.12.2005 17:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!