Cebimizde bir el dolaşıyordu, canı ne kadar istiyorsa o kadar alıyordu, o eli kendi elimiz sanıyorduk!
İçimizden birileri o elin bizi bize ait olduğuna inandırmıştı.
Oku diye başlayan din, sorgula diyemiyor, koşulsuz inan diyordu.
Dinsiz diye yaftalanıyordu sorgulayan ve yaşananlara karşı çıkarak bunun din ile ilgisi olmadığını söyleyerek inanmayanlar.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.