kirpik uçlarımdan
bir damla olur düşer
büyür yayılır
rüzgar yardım ederse
kıyıya vurur
son bulur
ki hayatta kıyılarım
hiç olmuyor sevgili
durdurulamıyor kırıklığım
çoğalıyor halkalar
hayatımın en orta yerinde
büyüdükçe deniz oluyor
rüzgarsız
kıyısız
boğuluyorum
ilişiksizlik ne zor
sonsuzlukta kayboluş bu kıyısızlık
ve milyonlarca kirpik uçları var sevgili
sessizce kendine düşen gözyaşları
milyonlarca kıyısızlık var…
birbirine karışıp
iç içe tutunamayıp çekip giden
bir yağmur büyütüyorum
halkalarım yayılıyor
dokun sevgili kıyı ol
Kayıt Tarihi : 26.3.2009 11:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kadir Bıyıklı](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/26/kiriklik-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!