çarem insanlarda mı yani benim?
şakağımı, bileklerimi, çene altımı, boynumu, atlayışlarımı yıpratan bu yangıdan insanlar mı kurtaracak beni?
ayalarıma kesikler atan çığlıklar, nöbetler bir maşuğun yahut bir maktulun izleri
bu kesikler sağaltılmaya değmeyecek değersiz izler mi?
bir ay yitiği sessizce ölmeli midir yoksa?
yeşile al izlerini uyutup cam kırıklarının hevesini susturmalıdır
yalabık yüzüm zorluyor gecenin içindeki yalnızlığı
sığdıramıyorum bu ayalarımdaki kesikleri bir yalnızlığa
Ziya Baştuğ 2Kayıt Tarihi : 15.3.2023 03:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
yalnızın manifestosunu yazarken gözüne kaçan kalem ucuna ettiği küfürler
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!