Kırık Zaman Şiiri - Neşe Yaşın

Kum saati
Ağlıyor
Anın kederine
Tarih uçuyor
Rüzgarın önünde

Geçmiş hiç geçmiyor
Alın çizgimde yürüyor
Gözümü yumunca yıllar
İçimin gözünde

Kapağı açılıyor dolabın
Çekmecede kıvrılmış uyuyor
Öte zamandan mektup
Yanıtını bekliyor

Avcumda ürperiyor an
Aynadan bakıyor içime
Gözümün düşünde ışık
Gömütte tohum
Çürümüş ölü su

Bellek
Bir karabasan
Göğsümün üstünde
Ağrıyor

Nefesimin kavuştuğu bulut
Ufukta bir kanama

Yaşanmış
Gitmiyor
Bekliyor pusuda
Bağırıyor
Geleceğin kıyısında

Belleğin saat kulesi
Ömrün tarihini çalıyor
Yaprakları sararmış kitap
Dalgalanıyor

Yağmurlar yağmurlar yağmurlar
Geçmiş sızıyor
bugünün kırığından

ipil ipil
kırık zaman
üşüyor üşüyor an
VASİYET
Bu aşktan gidiyorum
Geride kalana vasiyetimdir
1
Zaman
Ölümün izin defteri
Aşk
İtaatsizliğimdir
İp üstünde
Bir isyan

2
Gidiyorum
Vasiyetimdir
Geriye çağır beni

3
Kuşları sana bırakıyorum
Onlar hep kaçacaklar
Ben düşüyorum
Kırılmış
Dağılmış
Yitik

Sana bir soru bırakıyorum
Yanıtı göğsümde saklanan

4
Son sözü yarım kalır
Ayrılan sevgililerin
Noktayı
Acıyla koysun diye zaman