Kaç defa kırıldı; Bu yürek...
Sebepsiz yere.
Ne çok, yeminler edildi.
Ne çok, sözler verildi.
Yinede; son sözünle!
Gözyaşlarım kurudu,
Kalbim ise; tamamen kırıldı.
Bi hançer gibi batan, acı cümlelerinle...
Bu defa; ayrılığın saati geldi...
Nokta koyduk, bu mutluluğa.
Beni, bana bırak...
Sen bensizliğe alışırsın,
Nasılsa...
Bunca zamandan sonra;
Dokunsada,
Hüzne sardım, kırık yüreğimi.
15.12.03
Sırma MersinKayıt Tarihi : 17.12.2003 16:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)