kırılmış aynalardaa bıraktım
sakladığım 'ötekimi''''
beyaz parçalanmışlıklar
ellerinde
incitmesinler hatıratını..
kösnül kadınlar uykusuna
bilinmeze yatırdım ikimizi
dilimde boyalı ninnilerle
and-ı zehir susuşlarımla
paramparçayızdır şimdi...
mimlenmiş zamanımızla
ne gençlik var tende
ne de 'o an' gözlerimizde
ben korkak
ben çocuk
ben isimsiz
ben kimsesiz ve bensiz
ben sergüzeşt
ben;
en çok da
hoyratım kalbime..
bıraksam
okyonuslar basacak
rüyalarımı
binbir mavilik göğsümde
ismin damlayacak tenime
atlası yeniden boyayacak kendine..
kırılmış aynalar içindeyim
kırık yansımalar arasından;
seni göstereyim..
26/02/10/bursa
m.öksüz
Kayıt Tarihi : 26.2.2010 13:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hayal kırıklılıkları...kendinle midir savaşların suretini yaşadığın ismin midir yoldaşın? ah kalbimmmm daha çoktur kısmetin; nasibin bitmemiştir henüz büyümek yeniden doğmakmış kendin için henüz bilmektesin...26/02/10/
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!