Öğretmenini anlat bana!
Onun da toprakta kökleri, gövdesi, yaprakları olsun.
Onun da dalları olsun, meyveler veren…
Öğretmenini anlat bana!
Biz tohumsak, tohum…
Fidansak fidan olsun, bizimle birlikte filizlenen…
Öğretmenini anlat bana1
Bir deniz olsun;
Köpüren suları, bazen de hırçın dalgaları…
Hava durgunken durgun,
Güneş yüzünü yıkamamış, sıcağında ısınırken, neşeli,
Kirpikleri ıslanınca çocukların, hüzünlü olsun.
Hüzünlü olsun, içli ve derin olsun;
Bir ceviz ağacı kadar serin…
Öğretmenini anlat bana!
Bir kum tanesi olsun kum saatinde,
Avuçlarımda kar taneleri,
Zihnimde bir çöl rüzgârı olsun.
Öğretmenini anlat bana!
Bir çocuğun gözyaşlarına karışan yaşları,
Uzaklardan da olsa, umutlarımıza okşayan elleri olsun.
Öğretmenini anlat bana!
Anlat ki, tebeşirlerin tozunu atamayalım üzerimizden,
Anlat ki, kalmasın avuçlarımızda kırık umutların izleri.
Kayıt Tarihi : 28.4.2014 16:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!