Kırık Umutlar Şiiri - Selçuk Yılmaz

Ne bekliyorsun hala
Seni yaşama bağlayan ipler
Koptu kopacak haydi,
İşte köprü, işte jilet
En kolayı ilaçlar
Çok tatlıydı canın;
Bir fiskelik acıyı
İstemezdin hiç duymak,
Oysa yaşamak bezdirdi seni
Kolay teslim ettin kendini
Öylece düşünüp yoğunlaştırdın
Tek noktada beynini;
Birden duruyorsun neden mi?
Yaşamak güzel
Alabildiğine çukurlarıyla,
Geçmişi düşündün,
Sevdin sevildin;
Büyüdüğün Anadolu
Tüm gizemiyle gözünde canlandı birden
Koşmak istedin geriye
Bedenin hareketsiz,
Yüzün sevinç gözyaşlarıyla
Bezendi birdenbire
Ve kırılan umudun filizlendi
Yaşama karşı koyacaktın artık...
3.7.1984