Kırık Tabutun Kırık Parçaları

Özüm insanlığa direnir
Fakat yağmura direnmesin
Tutuk hayatımın gözü kan çanağı
Rayından çıkmış bu telaşlı kalabalığın
Karanlık sokakları aldı ayaklarımı
Arafta kalmış bütün umutlarım
Ölüm kokan dudaklarımın arasından sızıyor
Çaresiz sualler ve dualar eksilmiyor gökyüzünden
Yorgun aynalar artık suskun yüzüme
Zincirlenmiş boynumun asılsız sahibi
Ne bir nefes almak gelir artık
Ne de damarlarımdan kan
Şayet o gün gelirse bir gün
Kırık tabutun kırık parçalarından
Ben ölümü bulmazsam,ölüm beni bulur...