öylesine köşede oturup saatlerce
elimde küçük bir çöp,
karıştırdığım toprağı bile sana benzetmeye,
hiç olmadı adını yazmaya çalışıyorum.
karşıda yoldan geçen insanlar,
bakıp yüzüme, hafif esen rüzgar.
tebessümle karşıladım onları
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta