Kırık Şiyir Şiiri - Bekir Tekoğlu

öylesine köşede oturup saatlerce
elimde küçük bir çöp,
karıştırdığım toprağı bile sana benzetmeye,
hiç olmadı adını yazmaya çalışıyorum.
karşıda yoldan geçen insanlar,
bakıp yüzüme, hafif esen rüzgar.
tebessümle karşıladım onları
karıncaların koşuşturmasına en büyük engel,
toprağa yazılmış olan adın.
az önce attığım sigara izmariti
renk bakımından sırıtıyor ortalıkta.
yazıyorum kesik kesik, düşünüyorum kesik kesik
bensizlik, sensizlik gibi olmaz ki
ne acı çekmişsindir sen bensiz iken
özür dilerim.
hafif atlattım ben çok şükür
ama hiçbir şeye değer vermez oldum
yan etkisi olsa gerek.
en son sen kaybettin değerini. bir uyuşukluk hali
akşam ezanı da okunur birazdan kalkar giderim eve
aslında seni düşünmüyorum.
senin beni düşündüğünü hissettiğimde
oturup sana üzülüyorum.
o siyah köpek yine geçti.
birazdan 5000 evler minibüsü gelir.