Kırık Şiir Şiiri - Şivan Ulaş

Çizgisiz sayfalarla başladı defterimiz
Mürekkebine, batırılmamış kalemlerle
Ya çizilecekti satırlar sevda sözleriyle
Ya da yazılacak iki satırımız kalacaktı geriye
Ben en kalabalık caddelerde buldum seni
Ve en sağanak yağmurda buldum
ağlayan yüreklerin ahmakıslatan sayfalarımda.
Kıştı bitti,
Bahardı geldi,
Çiçekti açtı bahçelerde..

Bozkırlar toprak kokardı bizim aşk mevsimlerimizde
Ve en zemheri günümüz olurdu, ayrı gayrı içtiğimiz ayranlar
Biz, ayran içtik diye ayrı düşmedik,
Biz, ayran içtik diye ayrı düşemedik.
Kuruyan yaprağın dalına bir serçe konuyor usul usul
Göçüyor sonra ayrılık mevsiminden
Sonra bir sürü güvercinle uçuyor baharımız.
Serçeydi uçtu,
Kuştu gitti,
Daldı kırıldı yine gönüllerde..

Şimdi bir çocuk ağlıyor şehrin meskun semtinde
Bulutlar kara,
Bahçeler ıslak,
Caddeler sağanak yağış altında
Çizgisiz sayfalarla başlayan defterimiz
Karalanıyor mürekkepli kalemle.
Çocuktu ağladığı,
Kalemdi tutuldu,
Kağıttı yazıldı yine,
Çizgisiz sayfalara, mürekkepli kalemle...

29.Mart.2017
Diyarbakır