Kırık Sevda Şiiri - Pınar Ulupınar

Hiç ummadığım bir anda
Kalbimi delip geçen bir kurşun gibi
Girip çıktın hayatıma…
İçim dondu bir an, nefesim kesildi..
Sonra yoluma devam ettim..
Her zamanki gibi gelip geçici bir duyguydu nasıl olsa diye düşündüm
Öyle olmadı..
Günden güne hücrelerime dağıldın toplamaya çalıştıkça..
Karşı koydum, direndim, olamaz dedim
Bir müddet sonra unuttuğumu sandım..
Her unutuluşun ardından inadına hatırlattın sanki kendini bana.
Arada gelip, yoklayıp giden, bir kalp krizi gibiydin..
Oysa nasıl da yabancıyız birbirimizin varlığına..
Nasıl umutsuz bir vaka…
Bütün tarifleri, bütün ezberlerimi unuttum ben sende
Anlat dedikçe sustum..
Sustukça içimi daha da doldurdum..
Bu kadar uzağımdayken mi yakınlaştım ben sana..
Adın, damarlarımdaki aşkın, tam karşılığı artık..
Bütün acılarımı silip beni baştan yarat..
Dağılan hücrelerimi biçimlendir ki
Yeniden nefes alabileyim…
Bir kılıf yap mesela çünkü yaralarımla çok çirkinim..