Kırık Sandalye Şiiri - Canan Akpınar

/Bu gece düşler sokağının lambaları sönüktü
Rengârenk kelebeğin karanlıkta simsiyah gölgesi uçuştu/

Kuş kanatlarına takılmış özgürlüğün sesiydi duyduğu
Onlarca griliği devirdi arkasında ve onlarca dört yol ağzını savurdu
Çırılçıplak duygularıydı elinde sımsıkı tuttuğu
Kan ter içindeki yalnızlığının ürpertisiydi teninde hissettiği
Yaşamdan kaçarcasına ve hiç geçmemiş gibi bu yollardan
Gözlerine dolan ayazlara aldırmadan

/Düşler kâbusa döner miydi hiç haber vermeden
Pamuk ipliğiyle mi bağlanmıştı umutlar/

Daha kaç yol ayrımı olacaktı ayaklarına dolanan
Ve kaç sokak koşacaktı yalınayak kesiklerle
Atılan her adımda donuyorken gecikmiş zaman
Gökyüzünün buğusuna yazılmışken adı
Silinmeden tutmalıydı o zamansız sevdayı

/Gün ağardı, güneş doğdu kirpiklerin üstüne
Ve Aşk paramparça oldu kahverengi gözlerinde/

Bir bacağı kırık sandalye gibi düştü gözleri
Bin defa öldü bin defa dirildi…

.

Dost kaleme teşekkürler

Akreple yelkovan arasına sıkışmış zamanlarda,
Topal bir sandalye koşar, düşlerin yardımına,
Düşler sokağının lambaları sönük olsa da,
Bir umut peydah olur yaşamın kıyısında.....

Latif AKAGÜNDÜZ