Kırık Saçak Altı Şiiri - Gökhan Şefik Er ...

Beni kırık bir saçak altında unutma P.!
Tırnaklarım ıslanır, saçlarım dökülür.
Bilirsin, söğüde benzer lakin kağıttanım ben.
Üstelik günü sever, yağmurdan korkarım.

Tane tane sayarım çamurlu damlaları,
Ayakkabımın ucuna sıçrayan.
Frau Weinmann derdi; "Bırak bu huyları.
Düşeceksin, önüne bakmamaktan..."

Beni kırık bir saçak altında unutma P.!
Baké Yağmur oluklarından akıyor hüzün.
Şiir değil bu dilimde acı kahve tohumu gibi yuvarladığım.
Gece boyu kanamış, kabuksuz bir eski bir yara.

Beni, ne saçak altında ne de başka bir yerde unutma P.!