Kırık Resmin Şiiri - Halil İbrahim Alboğa

Sınır mı biliyor bu sonsuz hasret?
Yerle gök arası kuşatır beni.
Hayale sığmayan bakışın varken,
Bir kırık resminle yaşatır beni.

Kaderdir demeye dilim varsa da,
Kokun eşyalarda, elin masada.
Rüyalarda gözün şahit olsa da,
Bir kırık resminle yaşatır beni.

Hasret bu, ne lâftan, ne sözden anlar..
Ne sıra dağlardan, ne düzden anlar..
Sanma ki gündüzden, geceden anlar..
Bir kırık resminle yaşatır beni.

Bunlar bir sınaman olsaydı, keşke.
Gelmeden çıkmıyor sürüdüğün leke!
Açtığın yarama tuz eke, eke..
Bir kırık resminle yaşatır beni.

Üzgünüm, bir umut ışığı yoktur..
Belki de sevene bu çile haktır.
Gayrı sormasan da bana hal hatır,
Bir kırık resminle yaşatır beni.

Silemem aşkımı, özlemesen de..
Her an kor nefesim senin ensende.
Çatlıyorum, yağıp gürlemesen de..
Bir kırık resminle yaşatır beni.