Kırık resim Şiiri - Naz Uzar

Eskimiş bir komidinin çekmesinde
Hafiften sararmış bir resim
Kenarları kırışmış biraz,kırılmış belli
Üzerinde sen ve kollarında ben

Yıl 1994,İstanbul her zamanki gibi masalsı
Deniz koyu,bembeyaz köpükler almış üstünü
Yavaştan ıslanmakta olan bir duvar
Biraz vuran güneş ışığı,elinde bir bira şişesi

Kırmızı elbisem toplanmış bacaklarımda
Elini sarmışsın belime,kuşağımdan çok sen
Boynuna yaslamışım başımı
Gülüyorum,gülüyorsun,güzel her şey

Yıl 2018,İstanbul bugün güzel yeniden
Deniz koyu,bembeyaz köpükler var yine
Elimde bu resim duruyorum rüzgara karşı
Biraz vuran akşam güneşi,elimde bir kadeh

Şalım sarılmış omuzlarıma
Ancak ellerin yok bu sefer burada
Kafam dik duruyor,bedenin çok uzakta
Ağlıyorum,özlüyorum ve hiçbir şey bilmiyorum