Ezik bir türküydü soluğu gecenin
Kanatlanıp uçuveren bir ses
Olsaydı dili sokakların
Anlatırdı aks-i sedalarını eski sevdaların
Uçuk kelimelerle.
Söylenmemiş söz yok İstanbul üstüne
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
