Kırık Plak Şiiri - Harun Yöndem

Ezik bir türküydü soluğu gecenin
Kanatlanıp uçuveren bir ses
Olsaydı dili sokakların
Anlatırdı aks-i sedalarını eski sevdaların
Uçuk kelimelerle.

Söylenmemiş söz yok İstanbul üstüne
İstanbul, yetmişlik dişi çıkan bir kocakarı
Sevgisizlik hastalığıyla malûl
Ara ki bulasın mazi güllerini
Mumların sönmeyen aleviyle.

Çelişenler kesişir bir çizgide
Uçlarda gezinen garip bir ufuk
Hem her şey gibi, hem hiçbir şey
Suskunluğum, yuttuğumdandır dilimi
Üsküdar’da yitirdim mendilimi.

Çalakalem yazılsa da mısralar
Özdenetim yasası girer devreye
Bulutla kurulan düş kadar kısa
Anlaşılmazlığın buruşuk gülüşlerinde
Ben bu elde bilemedim halimi.