Demir tezgahlarda dövdürmüşüm ruhumu
dönüyor devr-i aleminde tekerleği canımın
bir piç gibi özlüyorum soyumu
dişlisine takıldığım
çarkım dönüyor.
Narkoz altında tüketmişim sevdiklerimi
sulanmamış çiçeklerim kuruyor
ecel suskunluğunda yarım şarkımı tamamladım
kahretsin
şarkım sönüyor...
Kayıt Tarihi : 11.3.2011 20:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)