Kırık Plak Şiiri - Gökhan Yazıcı

Kırık plak çalar durur,
Beni odamla,
Beni sigara dumanımla,
Başbaşa bırak.

Kırık plak döner, döner
Talihim döner, döner
Sebebin tam ortasında
Sonuç geriye döner.
Derken, hayatın yıpratma azmi,
Pes etmez başım döner.

Kırık plak döner, döner
Saatler döner, döner
Yolumun tam ortasında
Gençlik geriye döner.
'Ses etme' derdim kendi kendime,
Yine dayanamaz,
Aynada ağıt söylerdim
Bana dönen yüzüme.

İhtimal vermezdim
Bu şarkı birgün mazi olacak
Yazık olacak alın yazımı yazan kaleme,
Tam seni yazarken,
Ucu kırılacak.

Kırık plak çalar durur,
Beni baştan çıkarır.
Sesi hafif derinden,
Küf kokulu rüzgar,
Sarar her yerimden.
Soru sormaz aklım,
Yormaz beni boş yere,
Bırakır beni ışıkların solduğu
Loş bir yere.

Ellerimi uzatıp dua ettiğim,
Gökyüzünü hayal ederim...
Kırık plak döner, döner,
Yağmurundan deva beklediğim
Bir bulut döner, döner,
Çekip gider çiğ damlası bırakmadan
Yüreğimi uzatıp dua ettiğim
Tanrım sen bilirsin!
Nedir ettiğim?

Ömrüm biraz daha eksildi
Şöyle bir, dört dakika kadar,
Gir odama bebeğim,
Aldırma halime.
Öylesi bir hicrandı, geldi geçti.
Anılardaki resimlere iç çekmek,
Nereye kadar?
İçimde birini saklamak,
Nereye kadar?
Ya yolumun kıymetini bilirim,
Yada yolum cehenneme kadar.

Kırık plak döner, döner
Saatler döner, döner.
Akıp giden şu zamanın
Üzerinde Mevlevi'yim.
Kırık plak benim ömrüm,
Bir tarafı tam değil.