Neresinden tutsam biraz daha kararıyor gözlerimiz
Ömrün yarı volta yollarında
kollarımıza aşılanıyor bağımılığımız.
Oysa gövdemiz ter içinde temiz
Ellerimiz kirleniyor geceli-gündüzlü.
Bir vazo düşüyor
her gün yemek yediğimiz masadan
Acılarla kalkınıyor kırıklar
Sanıyoruz eskisi gibi görünecek her şey
Bir rüzgar esiyor
Bir yağmur damlası damlıyor
Damların üzeri yemyeşil
ıslaklığında biz
paramparça düşlerini siliyoruz ikimiz
Oysa her şey eskisi gibi sabah
Oysa her şey gece
farkediyoruz sabah olunca
açınca gül yüzünde gamzeler.
Kayıt Tarihi : 3.12.2005 00:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!