Kırık panjur

Güneş doğuyor bak,
Ama ben senden çok uzakta,
Başka bir güneş değil,
Aynı güneşe baksam da,
Gece olsun unatayım o ışığını kalbimde.
Bundan sonra geceler benim,
Bu geceyi sana kırık bir panjurun kıyısından yazdım...
*
Senin güneşine, çok uzak bir yerdeyim,
Sen beni unut,
Ben, beni gecelere hapsettim,
Senden uzak bu yerde,
O ışığa kapattım gözlerimi.
Bu geceyi sana kırık bir panjurun kıyısından yazdım...
*
Bir başka gün olmayacak çünkü,
His etmeyeceğim artık seni.
Kırık bir panjurun arasından yağmur vuruyor içime,
O yağmur tanesi seni hatırlasa bile,
Kapattım gözlerimi bu gece,
Bu geceyi sana kırık bir panjurun kıyısından yazdım...
*
Özlemin duvarlarda yansıma olsa da,
Hasretin resmi gölgelense de,
İçimdeki güneşi, sende kör ettim ben,
Senden bir parçamı içimde dövsem de,
Bu geceyi sana kırık bir panjurun kıyısından yazdım...
*
Yılların yükü biraz omuzlarıma düşse de,
Karanlıkla kapladım kendimi bilmesen de,
Çünkü bu kalbe senin güneşinden başka ışık girmedi,
Girmeyecek de içime.
Bu geceyi sana kırık bir panjurun kıyısından yazdım...
*
Umudum yarında olmayacak artık,
Bu güneş bende çoktan battı, bil bunu,
Geceyi, gündüz gibi yasakladım içimde.
Umudun çiçeği çoktan soldu bende,
Bu geceyi sana kırık bir panjurun kıyısından yazdım...
*
Yanlızım şimdi, kayıp şehrin sessizliğide,
Gözlerimde sokaklar, bomboş içimde.
Tırnaklarımla, yanlızlığımın adını yazdım öyküme.
Bu geceyi sana kırık bir panjurun kıyısından yazdım...
Çisil çisil yağmurun sesinde....