Kırık Nar Şiiri - Hasan Okursoy

KIRIK NAR

Bu soğuk günde
Geçmiş bir hançer
Yıkıklar üstümde
Uğuldar her yer

Kimse bilmez
Bendeki yalnızlığı
Şimdi karışır şaraba
Köze döner ocağı

Şiir deniz gibi
Kıyıdan göz eder
Doğan güne özlemdir
Kırık nardan bakar

Bir yanım sana koşar
Bir yanım uzaklara kaçar
Bazen savrulur içim dışım
Bende kalan gölgemde uzar

Ne zaman görsem karamele
Çocukluğum koşar
O günler sesimde taşar
Yağmur dağlardan aşar

Bazen
Seni görünce
İçim içime sığmaz
Denizim taşar

Ark kıyısında nane
Kokusunda şaşar
Koca su akar
Anılar koşar

Pişmanlığım
Gökte bulutlanır
Birden yağmur saçar
Acım yollara taşar

Islığımda
Akşam olur
Karda buzda
Avlum solur

İçimde bir yara
Ara sıra sızlar
Orada şiirim
Solur kalır

Sonunda düşer yaprak
Yüreğime batar pıtrak
Bazen seslenir o günler
Oralardan paytak paytak

Aynasında
Akşam akşam
Küser yaşım
Kaçar bakışım

Bir yaprak gibi
Güze varmadan
Gün günü kurutur
Yağmur dünü unutur

Boşuna uğraşma
Bende kalan soluk
Bu son yorgunluk
Kırık nar ve yalnızlık

Hasan OKURSOY