Kırık mırık kalp Şiiri - Ömer Faruk Kobul

soğuk soğuk esti hava,
Mezba dolabında - 18
Var olan her şey donmuş benden başka,
Hıçkırık sesleri kulağımda,
Bir nem ıslaklık dudağımda,
Ağlıyorum kendim farkına varmıyor,
Hem aptallaşmış hem de soğukmuş gibiyim,
Kervanı kaçırdım ve en son bendim,
Beni beklemeden hareket eden sendin,
Cam gibi basıp kırdığın kalbim,
Un ufak oldu hiddetinle ve gücünle,
Keşke pişman olabilseydim
Seni tanıdığım güne