Kırık Mehmet’in Anısına

Bir kırık Mehmet vardı,
Diyarbakır’ın küçelerinde,
Öyle derin sözler anlatırdı ki,
Derin düşünceler içinde kaybolurduk.

Üstü başı yırtık pırtıktı ama,
Bendeki hatırı derindi,
Onu bu hale getiren,
Hayatına çomak sokan dertlerdi.

Dört Ayaklı Minare’nin gölgesinde,
Mardin Kapı, Dağ Kapı arasında,
Bir kırık Mehmet’in yaşamı ağır geldi,
Sur Mahallesi’nde, İçkale’de.

Herkes hüznünü sarar, gözyaşlarını silerdi,
O bir yudum şarap, bir tütün sarar,
Dumanını tüttürürken, göğe mırıldanırdı,
Kimsesizliğin ortasında bir kır çiçeği gibi yer etmişti kendine.

Yokluk içinde kaybolmuş,
Börtü böceği umursamaz,
Haydi haykır acı gerçeği Diyarbakır,..
Kırık Mehmet ansızın sabaha karşı öldü dediler.

Kaleye son bakışın,
Dicle’ye son akışın olsun,
Aksın Fırat'a kavuşsun kardeşliğin,
Kurşun, olsun, vursun kahpeliğe, kalleşliğe,
Bu da son duruşun olsun, bu kara geceye.

Diyarbakır’ın kalbinde,
Bir garip düştü dediler,
Buralarda değil, yolculuğu cennette dediler,
Ruhun şad olsun kırık Mehee,
Diyarbakır seni özleyecek, seni çok özleyecek,
Küçeleri, tarihinin derinliği.../

Memoçilo