Hiçbir hüzün böylesi uğramaz insana,
sesinin kulağımı ziyaret etmediği zamanlarda komalık hayaller
yokluyorken içimi, masanın üzerinde öyle duruyor izini taşıyan kırık,
kupa kenarları.
Henüz üşüyorum hala.
İzahsız acılara ikamet ediyorum.
Sanki rengine çökmüş yokluğun gözlerimin, kimseler bilmesin diye
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta