Hiçbir hüzün böylesi uğramaz insana,
sesinin kulağımı ziyaret etmediği zamanlarda komalık hayaller
yokluyorken içimi, masanın üzerinde öyle duruyor izini taşıyan kırık,
kupa kenarları.
Henüz üşüyorum hala.
İzahsız acılara ikamet ediyorum.
Sanki rengine çökmüş yokluğun gözlerimin, kimseler bilmesin diye
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta