Kırık Kitap Konçertosu

Yoğun gülüşlere eşlik eden
Kahverengi ezgilerin var atmosferinin ardında saklı.
Kaldırımı,
Salise hesabı yapan
Aşk aralıklı acılar bütünüyle kaplı.
Aklımı bozmaya çalışan akılsız yanlı akılsız bir kızın
Beyaza dönük yüzündeki mahsun bir şekerlemeydi
Uykularda kabusa eşlik eden
Ve merhamet,
Uykusuzluğumu aşk ağrısıyla başıma vuran
En alçak gökdelen.
İntihar etmek isterken aşk kadar yükseklikten,
Henüz atlamadan azraille konuşmuşluğum var benim;
Senin ise beni yaşatmamaya çalıştığın
Sudan saklı sebeplerin...
Kırmızı bir gecenin ardından çalan
Yıldız senfonisinin
Güneşle canlandığı,
Açık uçlu bir denizsin sen,
Saçlarını dünyanın en dik yamaçlı kalbinden
Kan kokan bir aşka döken,
Aşkı bir yarışta geride bırakan kaplumbağanın
Gönlünü çelen.
Gizemini yitirse
Belki kurtaracak kendini yar ağacından
Ama cellat görünümlü aşkın elindeki idam,
Bir ip kadar uzun sana uzanan,
Sen ise aslında içimdesin
Aramızda hiç mesafe olmayan.
Bir aşkın altında soluklanan yorgun bir hayatın bestesi
Nefesine eşlik ederken sevgili kişinin,
Bir şarkı kesiverir
Aşka dair tüm heyecanı içindeki.
Umutsuz bir vakanın en umutlu ellerine sarılan
Kolu çolak bir kadının
Aşka uzatamadığı hayatıdır tüm korkaklığı
Cesaretini yenemeyen.
Yine mi sensin kadın
Hayatımı mahvettiğin gülüşünle aklımı alacak olan
Ya da aklımı başımda bırakıp
Aşkımı müebbet sevda hapishanesine kapatan?
Gözlerini kapatıp
Hayale daldığın bir bir an illaki olmuştur
Zamanın farkına varmadan seni geçtiği,
Sana fark ettirmeden akrebin hayatını ısırdığı,
Sonu olmayan bir yolculuğun son durağına gelmiş,
Eli aşklı kendisi epey yaşlı olan birisi var
Kurdun kuşun arasında seni yırtıcılıkla beklediği.
Senin için avazı çıktığı kadar bağıran
Küçük bir kurt iken ben,
Seni beklerken çürüdüm
Adına ev çöpüne aşk dediğim bir elmanın içinde
Ve sonsuzluğu yitirdim
Sonbahara esir kalmış bir rüzgarın
Evimi yerle bir etmesiyle.
İşte o rüzgar sendin SEVGİLİM...