Denizin feryatlı yüreğine tuzlar bastığı kıyıya terk edilmiş kırık bir kayık....
Deniz sonsuzluktur,bilinmez!
Dostlarımda biliyordu işte,
Bu bilinmezlik denizine benimde kavuşmak istediğimi....
Fakat böyle kırıkken hele de küreklerim olmadan,
Batarım taa en derine!
Dedi ki dostlarım sonra:
Gel seninle bir anlaşma yapalım.
Ben seni denizle kavuşturayım,
Sende beni öteki kıyılara ulaştır.
Ben senin küreklerin olayım,
Sende benim Rabbime açılan ellerim....
Kayıt Tarihi : 8.10.2014 18:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!