Ezilmişti kardelen
Bir karış karda.
Ayak izlerini bırakmış üzerine.
Onu görmeden ezip geçen.
İlerde tahta bir bank ta.
Ağlayarak ona bakıyor.
O da ezik bir kardelen.
Kırdığı kardelene.
Kırmış biriside onu görmeden, anlamadan.
Bakıyorlar birbirlerine.
Sarılır mı yaralar, düzelir mi kırıklar,
Acı acı bakışıyor kardelenler.
Çorlu 02–02–2010
Yılmaz BarıtlıKayıt Tarihi : 2.2.2010 11:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yılmaz Barıtlı](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/02/kirik-kardelenler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!