Kıyı kahvelerinde susmaksızın çalan fanteziler, arabeskler
Sisler içinde şehvetin işgaline uğramış salaş birahaneler
Kaç git diyorum bana, yangınlar başlamadan köhnelerde
Ateşler bacayı sarmadan, alevler göğe yükselmeden önce
Sinirime dokunuyor şu bozuk CD’de dönen arabesk şarkı
Kilitleri pas tutmuş kalbimde benim aşka yer var mı?
Küfürler gırla gidiyor, kovalarla alkol ve adamsendecilik
Gözleri kaymış, boyalı yanakları ıslanıp akmış, dilleri peltek
Sigara bulutları ardında bayat balıkgözlü sokak kadınları
Acının burgacında yüreğimi ezen, dilimi damağımı kurutan
Demli çayım mı yoksa(?) şekersiz tadı buruk, katran karası?
Ah(!) zavallı ayaklarım, yorgun bedenimin altında inleyen
Bana ne demeden bilge sabrıyla öyküler dinliyorum
Yaşayan ölülerin boyunlarına asılmış ölüm yaftası sanki
Yudum, yudum sayfa, sayfa yazılmamış hayatların bildirileri
Bu sebeple ben öfkemi, isyanımı içime gömüyorum
Kafamı dinleyemedim, şişmiş ayaklarımı dinlendiremedim
Oysa pembe bir bulutun peşinden uçup gitmekti niyetim
Nerede… Ne gezer… Unut onu gönlüm şimdilerde…
Dil sarhoş, kağıt boş, kalem sarhoş, bir hoşum bu alemde
Harap olan gönül bahçemin kırık kollarını, kanatlarını
Arıyorum da bilmem neden(?) bir türlü bulamadım
Kırık kanatlarla da uçulmaz ki…
Dinmez ER / Çeşme /
Kayıt Tarihi : 12.10.2009 17:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Dinmez Er](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/12/kirik-kanatlarla-uculmaz-ki.jpg)
her öykü yaşayan ölülerin boyunlarına asılmış ölüm fermanı
üstelik yalnızlığım, sıkıntılarım, düşlerim, sızılar kabusum
benim olmayan kekrek, film gibi öyküleri dinliyorum
yudum yudum, sayfa sayfa yazılmamış hayatların bildirileri
bu yüzden dilimdeki türkülerimi bağıra çağıra söyleyemiyorum
Ya dinlemeyin o öyküleri...ya da onlara da türkü söylemeyi öğretin.......
Usta kalemi kutluyorum tüm kalbimle.....saygılarımla..
Uçmak çok mu önemli sizce,kuru yapraklar da uçar rüzgârın önünde...
Sizin o yorgun dediğiniz ayaklarınız var ya,ne güzelliklere taşır sizi isteseniz...İş ki,silin talihsiz rotaları aklınızdan ve yeni güzlliklere yönlendirin ayaklarınızı...
Güzel şiirize tam puan,size kucak dolusu saygılar
efendim...
Ünal Beşkese
TÜM YORUMLAR (4)