Kırık Kanadımda Ceylan Toynağı

Gölgeyle oynaşan duvarların
Derinindeki asil korkudur aşk
Badeden zehir içen aç kuşların
Gülüşü asılır iğrenç gecelere
Üfleyip kırık bir neye sesimi
Söz olabilsem kangren hecelere!

Ateşin dudağından öper iken hüzün
Yırtılır rüzgârın diliyle kirli perdeler
Asılsız kâbusların öfkesi silinmez
Sabilerin teninde ürkünç eller
Aç kalkıyor çocuklar sofralardan
Güneş dağları öpmeden şehirlere inmez

Ucuz kadehlerde salyalı yalanlar
Kırık kanadımda ceylan toynağı
Hangi düşün boğazında aşkın hançeri!
Hangi susun yüreğinde saklanır aşk!
Sefil düşünüşlerin repliği perdelerde
Tükenişin adı umut oldu nicedir dillerde