Kırık Kalplerin Şarkısı

Yazdım, yazdım,
Koca bir yangına, bir iki damla oldu,
İçimdeki ormanların ıssızlığında,
Ansızın bir gece, duymaya çalıştım seni.
Çok ağladım.
Canımdan koptu parçaların,
Sana anlatamasam da acısını,
Dindirdim. Susturdum sesini.

Hazırlandım,
Varabilmek için o çok sevdiğim tenhaya,
Zincirler köpekler gibi saldırmasaydı bacaklarıma.
Doya doya öperdim,
En çok da kokunu,
Beni hala ansızın deli kederlere sürükleyen.

Öğrendim.
Kanın ağızda bıraktığı tat gibi,
Alışılmadık bu serzenişe.
Çok beklemedim
Saçlarımın rengi dönerken kışa
Bir gece yarısı, göz yaşların gibi, yalnız kaldım.
Sana inandım,
Ve seninle uyandım.