Kırık kalpler sokağı adresim
Ne bir anı var elimde
Ne de siyah beyaz bir resim
Ölmek üzereyim çıkmıyor nefesim
Kırık kalpler sokağındayım
Viraneye dönmüş bir kalbin
Tam ortasındayım
Daha da artıyor baktıkça yasım
Eski adı sevda sokağıymış aslında
Çok sevenler oturmuş burada çok
Fakat kırılmış kalpler her nasılsa
Geziniyorum bende kırık kalpler sokağında
Kim bilir ne hayaller süslemişti yürekleri
Ne çiçekler açmıştı tomurcuk kalpleri
Ne aşklar yaşamıştı sokağın gençleri
Boy boy çocukları olmuştur hayalleri
Kurumaya yüz tutmuş umut ağacının dalında
Ne hatıralar saklıdır dökülen yaprakların altında
Şu ipi kopmuş çürüyen salıncakta
Ne güzelde uçmuştur sevdalı yürekler
Kim bilir her biri şu an nerdeler
Kırılmış camlar ve uçuşan perdeler
Camı kırılmış çerçevede şu yazılıydı
‘’Satılık değildir yalnızca sevenlerindir.
Tamir edilemez ve de kiraya verilemez.’’
Kayıt Tarihi : 22.9.2007 15:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hüzünlendim. 'ne de çabuk geçermiş zaman' dedim kendi kendime,
ve ne zaman bir eski yapı ve kırık pencereler görsem
hep aynı şeyi düşünürüm. Kim bilir ne sevdalar veya ne hüzünler yaşanmıştır. belkide hasretler.
İşte bu şiirde de tam onu yaşadım.
Yaşatan dizelerinizi yazan ve hiseden yüreğiniz saglıkta ve sevgide daim olsun.
saygılarımla.
Mehmet Ali DEMİRCAN.
TÜM YORUMLAR (2)