Gel adını sen koy bu ayrılığın
şimdi sırası mı bu dargınlığın
ardı görünmezken şu yalçın dağın
gel bu yol senin yürü diyorsun
anlaşıldı senin umrunda değil
gözlerim hep ıslak yüreğim zelil
kırk takla atsan da döksen de bin dil
sevmek istesen de sevemiyorsun
karanlık odada elimde mendil
yanmaya sevdalı ölü bir kandil
vazoda duruyor o tek karanfil
her zaman söz verip vazgeçiyorsun
26/Nisan/2011/Pazartesi/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 26.4.2011 19:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılarımla.
Önce içeriği belli birkaç ilietişim özeti...
Sonra bu şiirle adresine gönderilen sitemler..
Ve vazo;vazo içindeki solgun karanfil...
Hepis de aşkın öteki yüzüyle ilintili.
Güzeldi.İlgiyle okudum.
Kutluyorum Efendim.
Erdemle.
TÜM YORUMLAR (3)