Üstü örtülü kavuşmalar,
Ve bir ayrılık karesi akılda kalan.
Duaların kabulu,
Sonu gelmez bilmecelere dolan.
Akıl almaz bir bendeyim,
Gece gündüz aynı yerdeyim.
O koridorlar meskenim,
Sesinin duyulduğu yerdenim.
Huzurumu sordun uzaklara,
Orda arama.
Aynalarda bulacaksın,
O hisle mana katacaksın.
Işıldayan güzel iki taş,
Sevgi ve huzurla yoldaş.
İçlerindeki coşku,
Görünenle anlamdaş.
Kırık kalpler emanetçisi,
Bulunamayanlar bekçisi.
Huzur dolu odanın,
Belki son nöbetçisi.
Yolcu kıskanç,
Yol ıssız ve yabancı.
Huzurun anlattığı,
Sonsuz ve tacı.
Bilinen gerçek,
Işıltı o değil pek.
Vakit bu vakittir,
Belki gitmek gerek.
yağmurmah 2005
Hilal ŞakarKayıt Tarihi : 25.10.2005 18:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hilal Şakar](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/25/kirik-kalpler-emanetcisi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!