Kırık Kalpler Durağındaki Birbirimiz

Kötü gün dostu oldum hep,
Hep çile dönemlerinde kapım çalındı
Gül devirlerindeyse evim boş kaldı.
Gül devrine kavuşup ta ardına bakmayanlara,
Acı tebessümüm peşlerinde yapışık kaldı.
*****
Şimdilerde sahte dostların yağmaladığı virane gönlüm,
Yitik şehrin köşe başındaki hanesinde gizlemekte kendini…
Ayak seslerini dinleyerek buruk ve çok ta vuruk bir yürek ile…
Öyle ya hak verirsiniz,
Gelenlerin yürek sesini dinlersiniz,
gidenlerin se ayak seslerini… bilirsiniz…
****
Geride kalanları içinde uğurlarsın, acı bir keman sesiyle…
Ensende hissettiğin sessizliğin yürek yakan nefesiyle.
Kapını kapatır mısın, kitler misin, aralık mı bırakırsın tereddütlerinle,
O kadarını bilemem, bilmem hatta, ne bilirim ki ben şimdilerde.

*****
Kırık kalpler köyündeyiz,
birimiz hepimiz hepimiz birimiz içiniz,
çünkü biz birbirimiziz.
*****
Bu köy öyle sizin bildiğiniz bir köy değildir haa,
Oradan içeri girmek için bizim durakta inmelisiniz.
Her şoför de bilmez bizim durağı.
Kırık kalpler durağı sorarak öğrenilmez, iç çekintileriyle,
içinizde büyüttüklerinizle ve sızılarınız ve ezikliklerinizle.
Hatta siz yolculuk yaparken Kırık Kalpler durağı beliriverir karşınıza.
Düşünmez bu köyden çıkmayı hiç kimse,
Çünkü biz bu köyde mutludur birbirleriyle.
Ve her daim sırtlarına yapışmış empatileriyle.

ahmed emin fidan
05/09/2010 balıkesir