Kırık Kalpler Durağı Şiiri - Yorumlar

Senin ritminde atan bir kalp emanet ettim, sevgilim.
Sarıp sarmalayıp ne güzel bakmıştın o vakit.
Sen sardıkça mutlu oldun ben mutlu olmanı izleyip huzur buldum.
Sonra geçti o pespembe günler,
ve sen, ihtiraslar denizinde boğulup dibe çöktün.
Ben senin için karanlıkta yanan ufacık bir mum olmaktan öteye geçemedim.
Ben yandıkça eridim eridikçe azaldım sen sadece üfledin gün ağarışında.