Kırık kalpler masalı

Kırık kalpler,
sessizce ağlar
gece yarısı,
Gözyaşları düşer,
solgun bir gülüşün izi.
Gelincikler sararır,
yarım kalan bahçede,
Aşkın izi silinmiş,
geriye dertler
bırakır yürekte.

Gönlün viran olmuş,
sevdayla yanmış,
Dudaklar suskun,
aşkın türküsü dinmemiş.
Kırık kalplerin şarkısı,
melankolik bir tını,
Sevdamızın harabesi,
yıkık duvarlar ardında.

Aşk meyvesi buruk,
acı bir tadı bırakır,
Kırık kalplerin arasında
yankılanan çığlık,
Gözlerde saklı hüzün,
sevdayla sararmış,
Aşkın en derin izleri,
kırık kalplerde barınır.

Kalpte açan yara,
zamanla sarılmaz,
Kırık kalplerin
sessiz feryadı,
rüzgarla savrulur.
Aşkın kırgın hali,
dudaklarda
suskun
bir gece,
Kırık kalplerin
ardında,
yarım kalmış
sevdalar kalır.

Beyaz sayfalara düşer,
kırık kalplerin hikayesi,
Sevdayla yanıp kavrulan,
yitik bir masalın sonu.
Gökyüzü ağlar,
kırık kalplerin
üstüne damlarken,
Sevdamızın harabesi,
sessizce bekler,
belki bir umutla.

Kırık kalplerin
masumiyeti,
yaşanmışlıkları
anlatır,
Aşkın acı hikayesi,
kalpte solgun bir resim.
Belki bir gün gelir,
sarılır kırık kalpler,
Sevdamızın harabesi,
umuda dönüşür belki de.