Kırık kalpler Şiiri - Şefik Karaman

Yoktun ya sen!
Ben seni okuyordum
Bir de canıma..

Gittin ya hani
Ardına bakmadan
Yollar yasını tuttu
güneş doğmaz oldu
Herkes direnirken
Ben mezarımdan kalkamaz oldum…

Sen gittin ya!
Ben kendime küstüm,eşe,dosta sataştım
Sonra dünyayı aldım karşıma
Avazıma kadar ‘’ Dön’’ diye haykırdım..

Kırık kalplerle resmini çizerken
Kanayan yaralarıma seni sürmeyi unuttum
Affet!
Affet beni sevdiceğim
Hani derler ya ‘’ Gençliğime ver ‘’ diye
Sen de beni ‘’Aşkına bağışla’’