Kırık Kalp Şiiri - Hacı Mehmet Erol 2

Bir güneş gibi doğmuştun baharımda,
karanlığıma.
İşte, işte! Demiştim benim uğurum, benim
aydınlığım.
Lakin her güneşin ardında bir acı,
bir hüzün varmış.
Anladım ki, seven insanları böyle,
çarparmış.
Her yan, her köşe zavallı, deli dediler,
yazmak istedim her şeyi, ellerim,
yazmak istemediler.
Ben istemezdim böyle ayrılık,
yıkıldı dünyam, yok oldu hülyam kalbimse kırık.
Söyle mutlu musun böyle iyi mi?
Bir şey istemem yeter ki, ver bana,
kırık kalbimi.

25.01.1994